نویسنده: جواد سروری_
با گذشت هر روز، پرده از چهره واقعی بعضی نماینده گان باد آورده و خادمان تقلبی دور شده، مشت‌ها باز و چهره‌ها عریان میگردد، به مثابه جلسۀ روز دوشنبه این هفتۀ نمایندگان مجلس، که حدود 132 نماینده در اجلاس غیر حاضر بودند، طی این سه سال اخیر، اکثر مواقع مجلس نمایندگان با چنین مشکلی مواجه بوده است. و مجلس به دلیل نرسیدن به حد نصاب، بسیاری از جلسات آن بینتیجه پایان یافته است.
این بیتوجهی عده‌ای از وکلا به ملتی که دچار بسیاری از مشکلات اجتماعی وامنیتی واقتصادی و از دهها مشکل دیگر رنج میبرند، افتضاح و شرمساری را برای پارلمان به بار آورده است. که رنج آن از حملات وحشیانه‌ای گروه طالبان و کشتن مردم بیگناه و بیسرپرست شدن زنان و یتیم شدن کودکان کم نیست! اگر گروه طالبان به عنوان دشمن مردم با سلاح گرم و انتحار و انفجارعلیه مردم ظلم روا میدارند، بعضی نماینده گان با چهرۀ نقابدارشان اینكار را با جنگ نرم، معامله گری و بیتوجهی به منافع ملت و قربانی کردن منافع مردم به نفع شخصی و گروهی خود انجام داده و میدهند؛ اگر روزانه تعدای از هموطنان بیگناه ما بر اثر انتحار و انفجار با غم و افسردگی دست و پنجه نرم میکنند، اما با دیدن کرسی‌های خالی مجلس نمایندگان و حتی بعضاً مجلس سنا، میلونها افغان زخم بیكفایتی و داغ نا امیدی نصیب شدند.
دردمندانه و سوگمندانه، بارهاست كه مردم هم از طرف دشمنان و مخالفان مسلح زخم میخورند و هم از درون نه از عقب بلكه از روبرو، ترور شخصیت میشوند و با احساسات، اعتماد و امانت شان توسط بعضی نماینده گان بازی صورت میگیرد. متأسفانه عده‌ای به محض اینکه در خانه ملت مستقر شدند، به جای رسیدگی به امور وظیفوی خود و غمخوار بودن برای ملت، خواستند تا راه معامله را در پیش گیرند و به هر طریقی جیب خود را پرنموده و غمخوار اطرافیان خود باشند.
تنها زمانی اکثریت نمایندگان در مجلس حاضر میشوند که بحث استیضاح کدام وزیری در میان باشد، آن هم به این دلیل که از قافلۀ معامله‌ها عقب نمانند. در آن موقع هم متأسفانه آرای نمایندگان خیلی زود تغییر میکند، بعد از آنكه برادر، پدر و یا اقارب نزدیك شان ولسوال، قوماندان امنیه میشود و یا از بورس خارجی و كمك‌های مالی مستفید میگردند، بالای هر تصمیمی آتش كاذب و مصنوعی، آب سرد معامله انداخته میشود و همه چیز گل و گلزار میگردد؟
اما این عده از نماینده گان وارداتی و انتصابی حلقاتی خاص باید بدانند كه دست محاسبه و محاكمه مردم سر انجام گلوی پر شده از نان بیت المال و شكم سیر شده از رشوت و فساد آنها را خواهند گرفت، زیرا این عده هستند که با گرفتن معاش و حاضر نشدن در مجلس، بذر بد بینی، مصیبت، درد و فقر را به مردم میقبولانند و آنرا علیه یكدیگر تیوریزه و كانالیزه میكنند. مگر نه اینکه گرفتن معاش و بسیار مزایای دیگر با وجود حاضر نشدن به وظیفه خود فساد اداری است؟ این نمایندگانی که آغشته به فساداند، چگونه میتوانند بر علیه فساد اداری در کشور قانون وضع نمایند در حالی که خود غرق در فساداند؟! اما اصلاً آیا این گونه گرفتن پول و مزایا و عدم حاضر شدن در مجلس و اجرای وظیفه، از نگاه شریعت اسلامی جواز دارد؟
به هرصورت در این میان آن عده از وکلای که دلسوز به ملت هستند باید راهشان را از دیگران جدا نموده و در معرفی چهرۀ آنانی که تنها هدفشان پر نمودن جیبشان است پیشگام گردند. تا ملت چهره‌ها را از هم تفکیک نموده و نمایندۀ شایسته و خدمتگذار مردم را از نمایندۀ باندی، بیمسؤولیت و بیکفایت تشخیص دهند.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/1762
دلایل قیام امام خمینی/ امام خمینی به مسئله‌ی وابستگی چگونه می‌نگریست؟
